Zima sprzyja szukaniu miejsc ciepłych i przyjaznych. W przeszłości piec kaflowy stanowił nie tylko źródło ogrzewania, ale był też ważnym elementem wyposażenia, harmonizującym z wystrojem wnętrza. Zabytkowy piec gdański z końca XVIII wieku, który prezentujemy na naszej wystawie ogrzewał niegdyś pomieszczenia jednej z kamienic poznańskich i jest najstarszym, stojącym piecem kaflowym w mieście. Obecna bryła urządzenia to efekt rekonstrukcji jaką przeprowadzono w latach 1965-1968, brakujące kafle, jak również ich dekorację malarską wykonała Stefania Niedźwiecka – artysta plastyk. Piec stoi w pomieszczeniu administracyjnym naszego Muzeum i nie jest udostępniony dla zwiedzających. W sylwecie pieca można wyodrębnić następujące części: bazę, skrzynię dolną, gzyms, skrzynię górną oraz koronę zwieńczoną wazą. Oryginalną, monochromatyczną dekorację malarską wykonano fioletem manganowym. W zdobnych, reliefowych kartuszach, umieszczono medaliony z liści wawrzynu zawieszone na wstążkach. Treść ikonograficzna przedstawień na kaflach ukryta pod postacią alegorii, personifikacji i symbolu, łączy w sobie wątki ukazujące przemijalność i marność życia ludzkiego, a także motywy religijne odwołujące się do wiary, miłosierdzia i sprawiedliwości. Zachęcamy Państwa do chwili refleksji nad filozoficznym wymiarem dekoracji naszego pieca.