kwiecień – maj 2011 r.

Kuratorzy wystawy: Urszula Narożna-Szamałek, Barbara Kirschke

„Odkąd człowiek nauczył się lepić naczynia z gliny, stały się one ważnym elementem jego codzienności. W pradziejach, w średniowieczu, a także u progu czasów nowożytnych wyroby garncarskie znajdowały się w każdym domu. Przyrządzano w nich strawę i podawano do stołu.” Były to garnki, wazy, amfory, misy, puchary, kubki, czerpaki, talerze, dzbany i dzbanuszki, patery, patelnie  oraz naczynia o wymyślnych formach jak dwojaki, trojaki, naczynia na nóżkach….. Dbano nie tylko o ich formę i użyteczność ale również o ich estetykę, zdobiąc powierzchnię zewnętrzną różnorodnymi ornamentami. 

Z uwagi na ich kruchość musiano zapewne przechowywać je w bezpiecznych miejscach. Mogły to być piwniczki, różnego rodzaju jamy, drewniane półki, przegrody w różnych częściach izb a później szafy, które nazwano kredensami.