Pałac Górków – obecna siedziba Muzeum, powstał w latach czterdziestych XVI wieku w drodze przebudowy kilku gotyckich kamienic. Do dziś z oryginalnych elementów konstrukcji zachował się wczesnorenesansowy portal z 1548 r. i wewnętrzny dziedziniec z kolumnowym krużgankiem oraz dwie sale na parterze. Budowlę wzniósł nieznany architekt.

Gmach wielokrotnie zmieniał swoje przeznaczenie. Początkowo, aż do 1592 roku, pełnił funkcję siedziby rodu Górków herbu Łodzia. W latach 1592-1595 stał się własnością podkomorzego poznańskiego Piotra Czarnkowskiego. Od 1605 do 1828 roku mieściła się w nim siedziba klasztoru Benedyktynek. Od 1834 do 1880 r. w dawnym pałacu działała pierwsza w Poznaniu szkoła średnia dla dziewcząt. W czasie ostatnich dwóch dekad XIX wieku budynek przemieniono na kamienicę czynszową. Taką funkcję zachował aż do końca II wojny światowej, kiedy uległ poważnemu zniszczeniu. Pałac odbudowano dopiero w latach 1958-67 i  zaadaptowano na siedzibę Muzeum Archeologicznego.

Budynek wpisano do rejestru zabytków pod numerem A 25 z dn. 30 III 1971 r.