Uprzejmie informujemy, że nasze wystawy w przerwie świątecznej nie będą czynne w dniach 24-27.12 oraz 31.12 – 1.01.
Serdecznie zapraszamy 29 i 30 grudnia 2015 oraz w weekend po Nowym Roku!
Do obejrzenia „jeszcze ciepła” wystawa „Skarb z Siedlikowa”, a także unikatowa ekspozycja zabytków pradziejowych z terenów macedońskich.
Poza tym mumie, obelisk, średniowieczna kolczuga, bytyńskie wołki i cała masa innych zabytków, czekających na naszych stałych ekspozycjach !
Czekamy na naszych gości by złożyć im najserdeczniejsze świąteczne i noworoczne życzenia !
^
Polska Misja Archeologiczna w Szejch Abd el-Gurna, powszechnie nazywana Misją Eremu poszukuje sponsorów! Archeolodzy prowadzą badania na zachodnim brzegu Luksoru, to teren starożytnych Teb Zachodnich, w pobliżu Doliny Królów i Deir el-Bahari.
Na wzgórzu koło Szejch Abd el-Gurna, zachowały się grobowce dostojników z czasów Średniego Państwa (ok. 2000 p.n.e.), wtórnie użyte do pochówków w czasach późniejszych. Na ich terenie w VI-VIII w n.e. istniał koptyjski (wczesnochrześcijański) erem (pustelnia).
Misja działająca pod egidą Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego, przy udziale Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza i Uniwersytetu Wrocławskiego, do 2015 roku kierowana była przez Tomasza Góreckiego (Muzeum Narodowe w Warszawie – kierownik misji w latach 2003-2015). Obecnie kierownikiem jest Andrzej Ćwiek (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza & Muzeum Archeologiczne w Poznaniu – zastępca kierownika misji w 2015 r.) nadzorujący projekt badania struktur faraońskich.
Badania prowadzone są od 2003 roku, koncentrując się m.in na pozostałościach koptyjskiej pustelni. W lutym 2015 r. rozpoczął się projekt badania struktur i znalezisk z okresu faraońskiego (architektury grobowców z czasów Średniego Państwa, jak również wyposażenia grobowego z pierwotnych i wtórnych pochówków). W jego ramach rozpoczęto odkopywanie podziemnej partii grobowca MMA 1152. Szyb grobowy o wymiarach 3,5 x 2,0 m i głębokości 18 metrów prowadzi do ukośnego korytarza o długości 4,5 m, który kończy się drugim pionowym szybem. Jego odkopanie i dotarcie do komory grobowej będzie celem prac w styczniu-marcu 2016 r. Wszystko wymaga oczywiście dużego nakładu środków finansowych.
Informacje na temat dotychczasowej działalności Misji Eremu można znaleźć w internecie:
Bezpośredni kontakt z kierownikiem misji uzyskać można pod adresem mailowym:
andrzejcwiek@yahoo.com
^
W dniu 2 grudnia o godzinie 11.00 w Sali Audiowizualnej MAP swój wykład wygłosi Pani Iwona Zych. Tytuł wystąpienia brzmi „Czekając na statki! Życie i handel w porcie w Berenike w I w. n.e.”
Berenike nad Morzem Czerwonym to port stanowiący ważny punkt na wielkim szlaku przyprawowym wiodącym z Indii do Rzymu poprzez pachnącą kadzidłem Arabię Felix i bogaty w surowce Czarny Ląd. Dzisiaj nazwalibyśmy go węzłem komunikacyjnym albo portem transferowym.
Dzieje tego miejsca kształtowały się pod wpływem wielkich wydarzeń i procesów historycznych, cechujących świat śródziemnomorski od początków panowania Cesarza Augusta, natomiast życie codzienne jego mieszkańców płynęło pod dyktando zjawisk związanych z wiatrami monsunowymi wyznaczającymi kalendarz kontaktów z odległymi krainami zamorskimi na południe i wschód.
Wykopaliska prowadzone na stanowisku od 1994 roku (w ostatnich latach przez misję polsko-amerykańską z Centrum Archeologii Śródziemnomorskiej Uniwersytetu Warszawskiego i Uniwersytetu Delaware) dalekie są od zakończenia, niemniej można już pokusić się na ich podstawie o pewne podsumowania.
Jak wyglądał port w Berenike w I w. n.e.? Czego mógł się spodziewać kupiec przybyły ze swoją karawaną do miasta, gdzie wraz z innymi miał czekać na nadejście korzystnych wiatrów? Czego oczekiwał kapitan statku i jego załoga, płynący z drogocennym towarem — pieprzem z Afryki czy kadzidłem z Arabii? Kim byli stali mieszkańcy portu? Gdzie mieszkali, jak żyli, do jakich bóstw zanosili modlitwy i gdzie grzebali swoich zmarłych w czasach największego rozkwitu tego emporium handlowego w pierwszych wiekach Cesarstwa Rzymskiego?
Wykład nakreśli obraz życia codziennego i handlu w porcie w Berenike w I w. n.e., uwypuklając jego znaczenie ekonomiczne na jednym z najważniejszych szlaków handlowych świata starożytnego.
^
W niedzielę 6 grudnia od 12.00 do 14.00 w muzealnych progach organizujemy mikołajkowe spotkanie! W tym roku Mikołajki odbywać będą się w niecodziennym otoczeniu. Muzeum Archeologiczne w Poznaniu ma zamiar ugościć przybyłych na wystawie „Kolory Grecji”.
Zapraszamy na mikołajkowe warsztaty w egejskim stylu. Podczas niedzielnego spotkania dzieci będą mogły wykonać świąteczne kartki i ozdoby, dekorowane wzorami prosto z Peloponezu, Krety czy Cyklad. Jak się okazuje tam także znają świętego Mikołaja!
^
Skarb z Siedlikowa
8 grudnia 2015 – koniec stycznia 2016
kuratorzy wystawy: Alicja Gałęzowska, Patrycja Silska
W Siedlikowie koło Ostrzeszowa odnaleziono w 1880 r. skarb złożony z kilkuset denarów rzymskich, sztabki srebra i biżuterii srebrnej. Skarb zasłynął nie tylko ze względu na zgromadzone bogactwo i unikatowe znaleziska, ale także niezwykłe miejsce, w którym go zdeponowano. Była to wyjątkowo duża kotlinka pieca dymarskiego. Na relikty pieców dymarskich natrafiono w kilkunastu miejscowościach powiatu ostrzeszowskiego podczas prowadzonej wówczas eksploatacji starożytnego żużla, wywożonego do huty w Chorzowie. Ujawnione intensywne pozostałości starożytnego hutnictwa żelaza wzbudziły nie mniejsze zainteresowanie u starożytników i okolicznych właścicieli ziemskich niż sam skarb. Rewelacje te natychmiast zamieszczono w prasie codziennej i literaturze naukowej. Na podstawie XIX-wiecznych wzmianek jak i archiwaliów archeologicznych można na nowo spojrzeć na znalezisko siedlikowskie, zwłaszcza w aspekcie sposobu zabezpieczenia depozytu, rodzaju pieca dymarskiego i typów odkrytych denarów rzymskich.
Depozyt z Siedlikowa zawierający ok. 400 monet srebrnych należy do skarbów denarów z najmłodszymi monetami emitowanymi w pierwszych latach panowania Septymiusza Sewera (193-211), licznie odkrywanych na obszarze europejskiego Barbaricum. Monety ze skarbu przepadły. Do niedawna dostępne były bardzo ogólne określenia 24 denarów i barbarzyńskiego naśladownictwa denara rzymskiego. Zapomniano o publikowanych opisach 11 monet nabytych od osób zatrudnionych przy kopaniu żużla przez artystę malarza, Jana Dutkiewicza. Pozwalają one na rozpoznanie kilku typów denarów i właśnie na naszej wystawie po raz pierwszy można zobaczyć jak wyglądało parę monet ze skarbu z Siedlikowa.
Na wystawie prezentowane są także niemonetarne srebrne komponenty skarbu przechowywane w zbiorach Muzeum Archeologicznego w Poznaniu: jedyne znane z ziem polskich znalezisko sztabki srebra, typowa dla okresu wędrówek ludów masywna rama sprzączki do pasa oraz para okazałych, blaszanych zapinek z częściową pozłotą, zdobionych ornamentem stempelkowym, m.in. charakterystycznymi migdałowatymi odbiciami puncy, stosowanymi w zdobnictwie przedmiotów metalowych na rozległych obszarach Europy w pierwszej połowie V w. W skład skarbu wchodził ponadto zaginiony jeszcze w XIX w. wisiorek-amulet lunulowaty zawieszony na końcu łańcuszka.
Obecność starych monet rzymskich w skarbach z okresu wędrówek ludów świadczy o długim pozostawaniu w użyciu denarów z I i II w. Mogły być one od dawna przechowywane lub gromadzone w ówczesnych rodzinach arystokratycznych. Dłuższy okres kumulacji podobnych skarbów dokumentują również dwie zapinki o zróżnicowanej chronologii, wchodzące w skład depozytu z pierwszej połowy V w., odkrytego w okolicy Kalisza.
Dawniej sądzono, że skarby ukryto w niespokojnych czasach. Obecnie przeważa pogląd, że trafiały do ziemi w charakterze ofiar i miało to związek z wyobrażeniami eschatologicznymi. Do depozytów dodawano bowiem cenną biżuterię, głównie kobiecą (zwłaszcza okazałe zapinki), stanowiącą także istotny element wyposażenia grobów elit barbarzyńskich ze schyłku starożytności. Ofiary te przypuszczalnie miały zyskać przychylność bóstw i zapewnić elitom wysoki status jak i standard życia na drugim świecie.
Skarb z Siedlikowa, fot. mgr Patrycja Silska (MAP)
^
Ogólnopolska Interdyscyplinarna Konferencja Studentów i Doktorantów
Celem tegorocznej edycji cyklu „… w świecie starożytnym” będzie rozważenie charakteru związku między rządzącymi a rządzonymi w świecie starożytnym oraz tła społeczno-prawnego zachodzących między nimi relacji.
Poruszana problematyka dotyczyć będzie współzależności między władzą a podwładnymi. Hasłami przewodnimi Konferencji będą: władza, państwo, prawo i administracja. Zachęcamy m.in. do analizy struktur państw starożytnych, ideologii, propagandy, mechanizmów działania aparatów władzy, spojrzenia na religię jako narzędzie legitymizujące, rozważań nad państwem teokratycznym. Zakres chronologiczny referatów powinien dotyczyć epoki starożytnej (od czasów najdawniejszych do V/VI w. po Chr., a do XVI w. dla kultur Mezoameryki). Mile widziane będą również wszelkiej maści tematy recepcyjne. Na sympozjum zapraszamy historyków, archeologów, teologów, filologów, socjologów oraz innych przedstawicieli nauk humanistycznych.
Sympozjum odbędzie się w dniach 10-11 grudnia 2015 roku w Salu Audiowizualnej Muzeum Archeologicznego w Poznaniu.
Zgłoszenia i abstrakty (do 1000 znaków) zbierane są do 22 listopada 2015 r. pod adresem starozytnyswiat@gmail.com.
^
W środę 18 listopada 2015 r. o godz. 11.00 w Muzeum Archeologicznym (ul. Wodna 27) odbędzie się wykład dr. Andrzeja Ćwieka (Uniwersytet im. Adama Mickiewicza i Muzeum Archeologiczne w Poznaniu). Wystąpienie zatytułowane jest: „Polska Misja Archeologiczna w Szejch Abd el-Gurna (Egipt). Archeologia ekstremalna.”
Poznańscy archeolodzy odkopują grobowce egipskich dostojników sprzed czterech tysięcy lat, wykute w skałach w pobliżu Doliny Królów. Wśród odkryć znajdują się szyby grobowe głębokości dwudziestu metrów, mumie, statuetki i tkaniny z imionami faraonów. O fascynujących odkryciach i kulisach pracy polskiego Indiany Jonesa w Egipcie dowiedzieć można będzie się w sali audiowizualnej MAP już 18 listopada !
^
Tematem tegorocznej edycji RAMUS ARTIS Festival IX Międzynarodowego Pleneru Rzeźbiarskiego Puszcza Zielonka 2015 był Dotyk Przeszłości. Inwencję i kunszt pracy artystów rzeźbiących podczas tych spotkań od 5 listopada można podziwiać na I piętrze Muzeum Archeologicznego w Poznaniu.
Zobaczymy tam prace rzeźbione w pięknej scenerii starego parku na terenie Novel House w Kamińsku. Niektórzy z uczestników festiwalu tworzyli kolejny raz a do nich należał Francisco R. Remiseiro z Hiszpanii.
Jego prace przyciągają uwagę widza poprzez szczególny charakter ich wykonania- precyzję i zaskoczenie. Można powiedzieć, że stosuje swoisty rodzaj prowokacji w stosunku do odbiorcy.
Trzy lata temu wyrzeźbił Zapomniane ramie Chrystusa wielkości ponad dwóch metrów,wykonane zostało w drewnie z orzecha włoskiego od którego trudno było oderwać wzrok.
Dwa lata temu wykonał ogromne, realistyczne serce umieszczone w dziecięcym wózku, którym podczas wystaw można było się przemieszczać.
Praca Gdzie jest Madonna?, będąca na wystawie w Muzeum zainspirowana została rzeźbami ze średniowiecza.
Jak mówi Francisco artyści w tamtym czasie wiele uwagi przywiązywali do szczegółów, szat, często zapominając o głowie rękach czy sercu, dlatego dla podkreślenia znaczenia wnętrza zastosował kolor złoty.
Rzeźba Dotyk Przeszłości Małgorzaty Więcława -Szafrańskiej zachęca do przestawiania krążków, już nie tych z dziecięcych zabaw lecz trochę większych. W zależności od tego co się wydarzyło w naszym życiu i jaki przyjęło kształt.
Grażyna Szymała-Wołyńska jest inicjatorką tego wydarzenia, które miało miejsce w 2007 roku.
Po raz pierwszy nie rzeźbiła z artystami, natomiast jej praca powstała wcześniej i znalazła się na wystawie jako gospodarza festiwalu, a zatytułowana jest Prawie Dotykając.
Rzeźby pozostałych uczestników Festiwalu zobaczyć można na Wydziale Leśnym Uniwersytetu Przyrodniczego,a uzupełnieniem całości ekspozycji są zdjęcia rzeźb, które znajdują się w obu miejscach.
Wystawa potrwa od 5 listopada do 6 grudnia .
Projekt współfinansowany przez:
Fundusz Inicjatyw Obywatelskich,
Samorząd Województwa Wielkopolskiego
oraz Gminę Murowana Goślina
^
