Sztandarowe czasopismo Muzeum Archeologicznego w Poznaniu, wydawane w cyklu rocznym od 1951 roku, początkowo jako Fontes Praehistorici (Źródła Prehistoryczne), a od tomu czwartego, opublikowanego w 1954 roku, pod aktualnym tytułem Fontes Archaeologici Posnanienses (Źródła Archeologiczne Poznańskie). Podtytuł obydwu wariantów nazwy głównej czasopisma, Annales Musei Archeologici Posnanienses (Roczniki Poznańskiego Muzeum Archeologicznego), jednoznacznie wskazywał wydawcę i częstotliwość ukazywania się wydawnictwa.

Założenia programowe najlepiej charakteryzuje wstęp redakcyjny do tomu pierwszego, napisany przez Prof. Józefa Kostrzewskiego:

„Jedną z głównych bolączek naszej nauki jest brak publikacji źródłowych, udostępniających materiały wykopaliskowe gromadzone w dużej ilości w naszych zbiorach. Dla tego też Muzeum Archeologiczne w Poznaniu, pragnąc ułatwić korzystanie z bogatych, gromadzonych w jego zbiorach od 1857 r., a więc od nieledwie setki lat, zapoczątkowało niniejsze wydawnictwo, mające zawierać przede wszystkim opisy przeprowadzonych przez muzeum systematycznych badań terenowych, oraz podawać poza tym krótkie sprawozdania z działalności muzeum wraz z wykazem nabytków. …”

W miarę upływu czasu poszerzał się zakres tematyczny i przestrzenny uwzględniany w czasopiśmie. Oprócz publikacji zbiorów własnych muzeum, wydawano opracowania, zarówno analityczne jak i syntetyczne, przygotowane przez autorów z innych instytucji i ośrodków. Publikowano również prace teoretyczne oraz obejmujące zagadnienia z dziedzin związanych z archeologią, takich jak historia, antropologia, archeozoologia i wiele innych.

Od pierwszego numeru przyjęto zasadę publikacji streszczeń artykułów w tłumaczeniu na inne języki. Początkowo był to język francuski, później niemiecki, a obecnie głównie angielski. Przyjęto również regułę, że artykuły w językach obcych posiadają streszczenie w języku polskim.